Kevin Keegan - legenda jako zawodnik i jako manager
Joseph Kevin Keegan OBE (Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego) urodził się 14 lutego 1951 roku w Armthorpe w Południowym Yorkshire w Anglii. Zaczynał karierę piłkarską z drużyną Scunthorpe United , po tym jak jego lokalny klub Doncaster Rovers nie poznał się na jego talencie. Po rozegraniu 120 meczów dla Scunthorpe wypatrzyli go skauci Liverpoolu i już po 3 latach profesjonalnej kariery latem 1971 roku przeniósł się do klubu z środkowej Anglii. 14 sierpnia debiutował przeciwko Nottingham Forest na Anfield po 12 minutach trafiając do siatki. Szybko dał się poznać jako szybki, odważny i nieposkromiony łowca bramek. W tym samym roku zadebiutował w reprezentacji do 23 lat, a rok później w pierwszej reprezentacji w eliminacyjnym meczu do Mistrzostw Świata 1974 z Walią w Cardiff. W całej swojej karierze Keegan wystąpił w 63 meczach reprezentacji strzelając 21 bramek. W 1973 roku doprowadził klub z Liverpoolu do Mistrzostwa Anglii, a także do sukcesu w Pucharze UEFA gdzie w jednym z meczów finałowych strzelił 2 bramki. Keegan i John Toshack, z którym wtedy grał w ataku, byli postrzegani często jako jedna osoba. Mówiło się, że mają jakieś telepatyczne zdolności, a komentatorzy sportowi mnóstwo razy powtarzali tylko taki tekst: "Toshack, Keegan, jeden zero!". Jeden z magazynów piłkarskich umieścił Toshacka i Keegana w strojach Batmana i Robina, nazywając ich dynamicznym duetem. Pod koniec 1973 roku odbył się pamiętny mecz na Wembley, gdzie Anglia podejmowała Polskę. Keegan wtedy nie zagrał, siedział na ławce rezerwowych. Z tym meczem wiąże się zabawna sytuacja, kiedy legendarny Alf Ramsey w końcówce spotkania chciał wprowadzić zmianę w składzie i powiedział "Kevin, szykuj się". Keegan zaczął zdejmować dres... jednak wtedy okazało się że Ramsey miał na myśli Kevina Hectora z Derby County. Wszedł on na boisko i był bliski strzelenia gola. Nie wiemy i już nigdy się nie dowiemy co mogłoby się wydarzyć gdyby Keegan wszedł na boisko. W 1974 roku Liverpool zdobył Puchar Anglii wygrywając w finale z Newcastle United. Keegan wpisał się na listę strzelców dwa razy, a w drodze do finału w meczu z Leicester City zdobył gola pięknym uderzeniem z woleja strzelając nad swoim reprezentacyjnym kolegą Peterem Shiltonem. Z zespołem Liverpoolu Keegan zdobył ponadto jeszcze m.in. 2 mistrzostwa kraju i Puchar Europy w 1977 roku. Jego ostatnim meczem w klubie było spotkanie z Borussią Monchengladbach w finale Pucharu Europy. Nie strzelił bramki, ale był jednym z najlepszych zawodników na boisku. Został sfaulowany w polu karnym, a strzelający z 11 metrów Phil Neal ustalił rezultat spotkania na 3-1. W Liverpoolu strzelił równo 100 bramek, postanowił odejść i spróbować sił za granicą.
Jego kolejnym przystankiem był niemiecki Hamburger SV, gdzie przeszedł za 0,5 miliona funtów. W Hamburgu zdobył mistrzostwo Niemiec i podczas pobytu na obczyźnie został 2 razy wybrany najlepszym Piłkarzem Europy wg France Football. Następny klub w którym zapisał złote zgłoski jako piłkarz był Newcastle United. Rozegrał w nim przez dwa lata gry 78 spotkań i strzelił 48 goli. Pomógł klubowi awansować z Second Division do ekstraklasy grając razem z Peterem Beardsley'em, Chrisem Waddle czy Terry McDermottem. Keegan ogłosił przejście na emeryturę w 1984 roku i opuścił St. James' Park helikopterem, jeszcze w koszulce klubu po emocjonalnym pożegnaniu się z kibicami, którzy odkąd tylko przyszedł darzyli go wielkim szacunkiem i uwielbieniem. Przeniósł się do Hiszpanii, gdzie żył spokojnie z rodziną dopóki nie wezwał go obowiązek powrotu do Newcastle... by poprowadzić klub do zwycięstw!
Po 8 latach odpoczynku od futbolu w lutym 1992 roku Keegan objął stanowisko managera Newcastle United. Klub grał wtedy w drugiej lidze i okupował ostatnie miejsca w tabeli. W pierwszym pełnym sezonie 1992/1993 Keegan wraz ze swoim dobrym kolegą Terry McDermottem, któremu płacił przez pierwszy rok ze swojej kieszeni awansował do Premier League zdobywając 96 punktów w First Division. W 1994 roku Newcastle jako beniaminek stanęło po 67 latach przerwy na podium w najwyższej klasie rozgrywkowej. Wcześniej stało się to w 1927 roku, kiedy klub z północno-wschodniej Anglii zdobył mistrzostwo. Najlepszymi strzelcami w tym sezonie byli Andy Cole i Peter Beardsley, którzy strzelili razem 65 goli z czego ten pierwszy aż 41. W 1994 roku Keegan został także Dyrektorem Sportowym klubu i podpisał kontrakt na 10 lat. Kolejny sezon Newcastle zakończyło na szóstym miejscu, jednak patrząc na miejsce w którym był klub przed objęciem sterów przez Keegana możemy stwierdzić że Anglik przyczynił się w dużym stopniu do stania się przez Newcastle United znaczącą siłą w Anglii. Sezon 1995/1996 kibice "Srok" zapamiętają na długo z powodu zdobycia wicemistrzostwa Anglii. Pierwsze miejsce było bardzo blisko, klub z Tyneside miał już przewagę 12 punktów nad Manchesterem United, jednak skończyło się na stracie 4 punktów i fani ponownie musieli obejść się bez trofeum. Znana jest mowa Kevina Keegana dla Sky Sports w odpowiedzi do znanego z gier psychologicznych Alexa Fergusona, który zasugerował większe zaangażowanie klubów w meczach z Man United niż z Newcastle. Po ciężkim meczu wygranym przez Newcastle United z Leeds 1-0 Keegan wypowiedział się emocjonalnie dla SkySports, miał łzy w oczach: "Jeżeli mówisz to o piłkarzach jak on mówił o Leeds [...] zachowywałem spokój, ale powiem ci coś: moja opinia o nim pogorszyła się, my nie uciekaliśmy się do tego. Ale powiem ci coś, możesz mu powiedzieć jeśli to ogląda, wciąż walczymy o ten tytuł, on musi pojechać do Middlesbrough i zdobyć coś, i...i powiem ci szczerze, byłbym zachwycony gdybyśmy ich pokonali ZACHWYCONY!"
Przed nowym sezonem zdążył zakupić za rekordową wtedy kwotę 15 milionów funtów gwiazdę Euro 96 Alana Shearera, ale w 1997 roku Keegan zrezygnował z posady managera i po jednym meczu pod dowództwem Terryego McDermotta na ławce trenerskiej Newcastle zasiadł Kenny Dalglish. Keegan poszedł do Fulham i zajmował tam kierownicze stanowisko. W 1998 roku zastąpił na stanowisku managera Ray'a Wilkinsa i wprowadził klub do Premiership. Szybko jednak odszedł z klubu. Przy dezaprobacie londyńskich kibiców, objął stanowisko selekcjonera kadry narodowej Anglii. W lutym 1999 roku przejął schedę po Glennie Hoddle'u. Rozpoczął od zwycięstwa 3-1 nad Polską i awansu do Euro 2000. Tam Anglia odpadła w fazie grupowej i po pierwszym meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 2002 przegranym z Niemcami Keegan zrezygnował z posady selekcjonera.
24 maja 2001 został zatrudniony w Manchesterze City. Do 2005 roku sprowadził wielu znanych zawodników, a byli to m.in. Stuart Pearce, Eyal Berkovic, Ali Benarbia, Nicolas Anelka, Peter Schmeichel, Marc-Vivien Foe, czy później David Seaman, Paul Bosvelt i Michael Tarnat. W sezonie 2003/2004 zespół z Manchesteru zajął 16 pozycję w lidze i odpadł szybko z Pucharu UEFA z polskim zespołem Groclin Grodzisk Wielkopolski. Pomimo dobrego startu w następnym sezonie Keegan zrezygnował z trenowania 10 marca 2005 roku i przeszedł na emeryturę.
- Osiągnięcia jako zawodnik:
- Klubowe:
- Mistrzostwo Anglii 1973, 1975, 1977 (Liverpool)
- Puchar Anglii 1974 (Liverpool)
- Tarcza Dobroczynności 1974, 1976 (Liverpool)
- Puchar UEFA 1973, 1976 (Liverpool)
- Puchar Europy 1977 (Liverpool)
- Mistrzostwo Niemiec 1979 (HSV)
- Indywidualne:
- Piłkarz Roku w Anglii wg dziennikarzy 1976
- Piłkarz Roku w Anglii wg piłkarzy 1982
- "Złota Piłka" miesięcznika France Football dla najlepszego piłkarza grającego w Europie 1978, 1979
- Piłkarz Roku w Bundeslidze 1978
- W klubie Newcastle United:
- 5 luty 1992 - 8 stycznia 1997 - 1799 dni jako manager
- 251 meczów / 138 wygranych / 51 remisów / 62 porażek - 54,98% wygranych meczów
- Ważniejsi zawodnicy pozyskani przez Keegana:
- Barry Venison (Liverpool) - £250,000
- Robert Lee (Charlton) - £700,000
- Andy Cole (Bristol City) - £1,750,000
- Peter Beardsley (Everton) - £1,500,000
- Ruel Fox (Norwich) - £2,250,000
- Darren Peacock (QPR) - £2,700,000
- Phillipe Albert (Anderlecht) - £2,700,000
- Paul Kitson (Derby County) - £2,250,000
- Keith Gillespie (Manchester United) - wymiana za Andy Cole'a
- Les Ferdinand (QPR) - £6,000,000
- Warren Barton (Wimbledon) - £4,000,000
- David Ginola (PSG) - £2,500,000
- Shaka Hislop (Reading) - £1,575,000
- Darren Huckerby (Lincoln City) - £450,000
- Tino Asprilla (Parma) - £7,500,000
- David Batty (Blackburn) - £3,750,000
- Alan Shearer (Blackburn) - £15,000,000
- Wszystkie wydane pieniądze na transfery przez Keegana - £59,980,000
- Ważniejsi zawodnicy sprzedani przez Keegana:
- Gavin Peacock (Chelsea) - £1,250,000
- Andy Cole (Manchester United) - £6,250,000 + Keith Gillespie
- Barry Venison (Galatasaray) - £750,000
- Ruel Fox (Tottenham) - £4,200,000
- Darren Huckerby (Coventry) - £1,000,000
- Wszystkie uzyskane pieniądze za transfery Keegana - £16,585,000